کد مطلب:31227 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا ميان انسان هايي كه در ناز و نعمت بزرگ شده اند و براي به دست آوردن هر چيزي كه مي خواستند، زياد سختي نكشيده اند، فرقي در آخرت با افرادي كه با زحمت زندگي كرده اند وجود دارد؟

چگونگي زندگي در آخرت از نظر سعادت و شقاوت و خوشي و ناخوشي و بهشتي بودن يا جهنمي شدن كاملاً وابسته است به اين كه انسان در دنيا چگونه زندگي كند اما نه از اين جهت كه فقير بوده يا غني، در ناز و نعمت بوده يا در مشقت و سختي، بلكه از اين جهت كه محور زندگي او بر اساس تقوا و درستكاري بوده است يا نه؟ آيا دستورهاي الهي را سرلوحة زندگي خود قرار داده، يا مسير حركت وي را شيطان و هواي نفس تعيين كرده است؟ بلي در آخرت بين انسان ها فرق وجود دارد، ليكن ملاك فرق و امتياز، رعايت تقواي الهي در دنيا و عدم رعايت آن است. قرآن مي فرمايد: إنّ أكرمكم عندالله أتقيكم؛(1) گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شما است. فقر و ثروت، همانند بسياري از امور خدادادي در دنيا، وسيلة آزمايش است و چگونه به دست آوردن و چگونه مصرف كردن نيز آزمون است.

ممكن است آدمي در دنيا فقير باشد و با زحمت زندگي را سپري كند، ولي به خاطر نداشتن تقوا، در آخرت متحمّل عذاب الهي گردد و ممكن است در عين فقر با تقوا باشد و پس از مرگ به نعمت جاويدان و ناز و نعمت شاد برانگيز نايل آيد. نيز مي شود ثرومتمندي اموالش را از راه مشروع به دست آورد و حقوق الهي را از قبيل پرداخت خمس و زكات و رسيدگي به فقرا رعايت كند و تقوا را سرمشق زندگي خود قرار دهد و در عين بهره مندي از نعمت هاي خداوند، به فكر فقرا و تهيدستان بوده و حقوق آن ها را پرداخت كند و باصطلاح از مرفهان بي درد نباشد. در نهايت با ايمان از دنيا برود و مشمول رحمت واسعه الهي قرار گيرد، چنان كه ممكن است پولداري بر محور تقوا حركت نكرده و حقوق واجب الهي را پرداخت نكند و پس از مرگ گرفتار عذاب هاي دردناك الهي شود. پس آن چه ملاك سعادت و شقاوت اخروي است، با تقوايي و بي تقوايي است.

بلي معمولاً آنان كه در ناز و نعمتند، كمتر به احكام و دستورهاي الهي توجه دارند و اين خطري است كه آنان را تهديد مي كند و ممكن است كه خداي نكرده بد عاقبت شوند. از طرف ديگر هر كس در دنيا امكانات بيشتري داشته باشد، در آخرت بايد به همان اندازه حساب پس بدهد، پس كساني كه در ناز و نعمت هستند، بايد در مقابل خداوند بيشتر جوابگو باشند. در روايات آمده است كه در حلال خدا حساب است و در حرام آن عذاب، يعني اگر ناز و نعمت را از راه حرام به دست آورده باشد، نتيجه آن عذاب الهي است و اگر از راه حلال و صحيح به دست آورده باشد، حساب مي شود كه آيا در راه صحيح و درست و حلال و پرداخت حقوق واجب، مصرف كرده است.

حضرت صادق(ع) فرمود: مؤمنان فقير چهل سال پيش از مؤمنان توانگر به بهشت مي روند... هر گاه دو كشتي كه يكي تهي و ديگري پر از كالا است، به بندري وارد شوند، مسئول گمرك چون به آن دو بنگرد، دستور دهد: كشتي خالي را زودتر ترخيص كنند، ولي كشتي پر از كالا را براي بازرسي نگه دارند.(1)

پي نوشت ها:

1. حجرات(49) آية 13؛ مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ج 8، ص 82، ماده فقر.